Wilfried Martens vertegenwoordigde een bescheidenheid met klasse, een poltieke sluwheid met terughoudendheid en hij ondersteunde een Belgisch imago dat evolueerde, zonder het af te breken.
In zijn openbaar en prive leven was hij ergens ongrijpbaar.Het is normaal dat de vertrouwensband die bestond tussen wijlen koning Boudewijn en zijn eerste minister zo duurzaam was.
Het heengaan van Martens stemt tot melancholie. Niettegenstaande zijn soms verassende "bochten", behoorde hij tot de uitstervende club van "gentlemen".
Politiek was voor hem nooit een lopende zaak en bleef tot het einde een staatszaak, in Belgie en in Europa.
De flamingant van vroeger slaagde er in de Europese tekens aan de want te ontcijferen en de minder aangename klippen van een eng provincialisme te omzeilen.
Belgie heeft genoeg intelligente politici vandaag maar de ietswat strenge, discrete man naar wie we opkeken heeft geen opvolger mogen krijgen.
Opportunisme maait staatsmanschap.
No comments:
Post a Comment