SANDA DIA

De heise na de uitspraak in de zaak Nathan Vandergunst, aka Acid, was te verwachten. Dit vonnis dat op zijn minst betwisbaar is, toont opnieuw aan hoe diep de kloof is die ontstond na de andere bizarre uitkomst van het proces tegen de Reuzegommers.

Men moet voorzichtig omgaan met de scheiding der machten, in de eerste plaats Justitie. De redenen die hebben geleid tot beide uitspraken hebben waarschijnlijk niet willen ingaan op de emotionele trend die blijft (terecht) leven in de publieke opinie.

Het blijft in beide gevallen moeilijk om een verdedigbaar causaal verband te zoeken, die het denkpatroon van de rechtspraak  op een "transparente" kan helpen volgen.

Het is ook  verkeerd morele overwegingen te ondermijnen via niet ondersteunende interpretaties. Argumenten ivm. klassejustitie zijn ongepast. Wat opnieuw op de helling is komen te staan is het vertrouwen in bestuur in het algemeen. De Belgische verbrokkeling heeft geleid tot een algemene vertrouwensbreuk.

De vermeningvuldiging van beleidcentra en de afbouw van hierarchie hebben een negatieve mutiplicator in het leven geroepen.

De moeder van Sanda heeft het juist uitgedrukt " laat de ziel van Sanda Dia rusten"...het gaat uiteindelijk om respect.